zondag

Afgelopen nacht heeft Aiden heerlijk geslapen en werd hij pas rond 09.00 uur wakker. Het was meteen te merken dat hij beter uitgerust was, eindelijk waren zijn ogen goed open en keek hij ons langdurig aan. Hij reageerde opvallend snel op ons vandaag als we iets aan hem vroegen. En als we zijn naam riepen keek hij direct om, zonder vertraging. We hebben er echt een lekkere luie zondag van gemaakt. Wel nog even boodschappen en wasje geregeld, dat hoort er nu eenmaal bij, maar verder alleen een beetje hangen en zwemmen. Geluncht op het strand bij Chill's, waar Aiden zelf naar de hangmat toeging en aangaf dat hij er in wilde. Eenmaal schommelend in de hangmat viel Aiden weer lekker in slaap. Natuurlijk is de vermoeidheid nog niet weg. Hij is dan ook meerdere keren in slaap gevallen op het strand, maar was tussendoor juist heel helder. 

​

Aiden liep weer enthousiast het water in toen we vanmiddag wilden zwemmen, maar begon eenmaal in het water weer op ons te klimmen omdat hij opgetild en vast gehouden wilde worden. We hebben flink ons best moeten doen om hem af te leiden en te zorgen dat hij niet zo aan ons hing. Uiteindelijk heeft hij keurig rechtop los door het water gelopen. Ook liet hij zien dat hij steeds beter door heeft hoe hij ons moet bespelen. Toen we hem niet wilden tillen in het water, deed hij abrupt zijn hoofd naar voren, nam een slok water en begin met een soort van huilerig, mopperend geluid te proesten. Toen ik hem uit het water tilde was hij direct stil. Vervolgens liet ik hem weer los drijven, begon hij weer met het drama. Ik zei, "Aiden, ik zag dat je expres een slok water nam, dat moet je niet doen. Ik ga je niet tillen nu, we gaan samen zwemmen",  Opeens zag je gezicht rustig worden en nam hij zijn "verlies".  Lekker boefje is het aan het worden......

Ean zien we bijna niet als we op het strand zijn, er zijn hier genoeg kids om zich mee te vermaken in en rond het water.  En ook wij hebben hier altijd wel contact met mensen,  dat gaat hier zo makkelijk. Ondanks dat we weinig actief zijn, hebben we nog niet het gevoel gehad dat we ons verveelden. Morgen weer een volle middag bij het CDTC, heel benieuwd wat ze verder met Aiden kunnen doen en met welk resultaat. Tot nu toe lijken de resultaten wat minder duidelijk dan voorgaande keren, ook omdat het beeld wordt vertroebeld door een vermoeide Aiden,  We zien wel wat dingetjes veranderen in zijn lichaamshouding en in zijn gedrag. Hij geeft nu met harde geluiden, die nu meer klinken als woorden, te verstaan waar hij het niet mee eens is. Op naar week 2....