Laatste therapiedag

Aiden had lekker geslapen en werd op een redelijk tijd wakker. Dat kwam goed uit, want we wilden vanochtend vóór de therapie nog een paar uurtjes naar Willemstad. Het wachten op en afhandelen van de huurauto nam echter wat langer in beslag dan verwacht. Uiteindelijk hadden we minder dan twee uur in de stad. Dus even snel naar de markt voor een souvenir, een kort rondje binnenstad voor de sfeer en terug naar de markt waar op de bovenverdieping tijdelijk de eettentjes van de oude markt tijdelijk naar toe zijn verplaatst wegens verbouwing van de oorspronkelijke oude markt. Het werd wel tijd voor lekkere Antilliaanse kip. Daarna snel terug naar het hotel om de spullen voor de therapie en op naar het CDTC voor de laatste sessie.  

Aiden was weer helder en ontspannen in het water. Omdat het zo lekker ging hebben ze de watertijd wat uitgebreid en weinig tijd op het dock genomen.  Chabelita was weer heel intensief bezig met het geven van diepe druk, Aiden werd zelfs tegen zijn schouder aan door haar voortgeduwd. Aiden en Chabelita maakten er samen een mooie laatste sessie van. Aiden was heel knuffelig en Chabelita zocht ook heel veel lijfelijk contact, ondanks dat er 1 oog dichtzat bij haar (waarschijnlijk beetje bezeerd bij het stoeien) en dolfijnen dan vaak wat meer schrikken van al die plotselinge bewegingen zoals Aiden die veelvuldig maakt. Ze was heel geduldig met hem en bleef vaak dicht bij hem in de buurt.  Toen Aiden dan toch echt uit water moest en Chabelita voor de laatste keer gedag moest zeggen, zei hij een paar keer "nee"!. Hij was het er duidelijk niet mee eens. Eenmaal op het dock ging hij netjes in kleermakerzit en maakte duidelijk gebruik van steun van zijn handen op de grond. Grappig om te zien dat hij dat opgepakt heeft. Omdat er het dit keer vooral om dit soort "kleine" vaardigheden (maar zeker niet onbelangrijk!) gaat, en er heel veel algemeen is gewerkt aan het krijgen van meer rust in zijn lijf, is het dit keer minder eenvoudig op te sommen wat Aiden dit keer geleerd en ontwikkeld heeft. We gaan het weekend eerst maar eens de toerist uithangen en waarschijnlijk vallen de puzzelstukjes dan pas goed. De eerste weken na de therapie wordt er ook altijd een hoop zichtbaar. Nu zit niet alleen Aiden's hoofd vol, maar ook de onze. Buiten het observeren en bespreken van de therapiesessies, hebben we ook veel extra input gehad met waarmee en hoe we thuis verder kunnen gaan.  Zodra we het een en ander op een rijtje hebben, zullen we daar op dit blog uitgebreider op ingaan.

Ik mocht na de laatste sessie nog een soort "privé workshop" volgen bij Laura van het Siblingsprogramma, omdat de oorspronkelijke workshop niet in ons rooster paste. We hebben het gehad over de positie van de "brus" in het gezin, de bijzondere vaardigheden die zo'n broer of zus ontwikkelen en de valkuilen. Was een leerzame presentatie en gesprek en ook daar is voor ons voldoende te leren en over na te denken, met name over hoe de zorg rondom Aiden een last kan zijn voor Ean. 

Vandaag begon ook het afscheid nemen van verschillende mensen. De familie van Willem vertrekt morgen, dus vanavond onze laatste Happy Hour drankje met hun genomen, samen met een ander therapiegezin, 3 CDTC therapeuten en een stagiaire.  Het was weer een heerlijke tijd hier op het eiland maar jammer genoeg zit het er bijna op.....

.........Het beheergedeelte is veranderd, het lukt me niet om meerdere foto's naast elkaar te plaatsen, inmiddels is het 01.00 uur , dus nu geen zin om het verder uit te zoeken......