therapiedag 6

Rustige nacht gehad en Aiden was actief en vrolijk vanochtend. Hij werd in de loop van de ochtend steeds onrustiger en wilde vooral opgetild worden. Dat is eigenlijk best wel lastig op dit moment.  Aiden had thuis sinds enkele weken eindelijk weer de smaak te pakken wat betreft "vrij spelen". Hij wist zich prima te vermaken met zijn speeltjes op de grote speelmat die hij thuis heeft. Nu wil hij bijna niet op de grond zitten spelen, vanochtend lukte dat voor het eerst wel een minuut of 10. De plavuizen vloer is natuurlijk ook niet zo comfortabel als zijn speelmat thuis, en er is hier ook geen grasveldje of zo. Hij zou op zich lekker kunnen spelen op het strand, maar ook dat houdt hij niet lang vol. Enige plek waar hij vaak wat langer zit, is de zitzak die hier op het balkon staat. Zelfs in zijn rolstoel en buggy is hij niet tevreden, tenzij we aan het lopen (liefst rennen) zijn, maar dat houdt natuurlijk ook een keertje op. Eigenlijk is hij best wel dwingend op het moment en we weten niet zo goed waar zijn onrust vandaan komt. 

Nadat Aiden was gehaald voor de therapie, mochten wij nog even op een i pad werken waar een communicatieprogramma met een uitgebreidere woordenschat (plaatjes/picto's) als voorbeeld van waar we naar toe zouden kunnen werken met Aiden's spraakcomputer. We hebben ons er de afgelopen dagen met behulp van de logopedistes in verdiept en zijn alleen maar gesterkt in het gevoel dat de mogelijkheden op Aiden's spraakcomputer flink moeten worden uitgebreid en dat we hem tekort doen met de beperking in opties die hij nu heeft. Eerst kijken of we dat straks zelf voor elkaar kunnen krijgen met ruggespraak van de logopedistes hier en anders op zoek naar een therapeut/instelling met dezelfde visie die ons daarbij kan begeleiden.

Tijdens de watersessie was Aiden weer erg onrustig en mopperig. Om er achter te komen wat er aan de hand was, werden wij er bij gehaald. Met behulp van zijn communicatiemap gevraagd wat er was, hij keek echt heel lang en strak naar de map, maar het was niet goed te zien waar hij precies naar keek en met zijn armen omhoog komen uit het water leek niet te doen voor hem. Dus maar uitgevraagd met gebruik van de handen. Rechts is ja, links is nee. Bij de vraag of hij pijn had, deed hij zijn hand een beetje uit het water en pakte de nee hand. Bij de vraag of hij het koud had, zei hij hardop  "ja". Zo, dat was duidelijk. We hebben hem bevestigd dat hij het koud had, en dat we nog even in het water bleven en dat we morgen een extra pak aan doen voordat hij in het water gaat. Dat maakte hem veel minder mopperig. Gelukkig zagen we hem daarna geregeld kort lachen tijdens de spelletjes met Chabelita en keek hij echt heel lang en gericht naar haar staart toen ze die boven het water hield. Verder moet er op het moment weer veel gewerkt worden met "diepe druk" om hem alert en rustig te krijgen. Wat op zich jammer is, omdat hij thuis vaker alert is zonder deze extra handelingen. Maar niks aan te doen, misschien zijn de hele reis en de therapie op zich al (te) veel prikkels om te verwerken. 

Voor wie zich afvraagt waarom we zo weinig schrijven over Ean, hij zit nu in een fase dat hij niet prettig vindt als we "zomaar" verhalen of veel foto's van hem op het internet zetten. Geen zorgen, hij vermaakt zich prima. Hij heeft een leuke groep in het "Siblingsprogramma" en is vandaag tijdens een eerdere sessie naar het het CDTC gegaan om een speurtocht te maken en uit te zetten in het Sea Aquarium voor de groep van morgen. Hij kent het Aquarium inmiddels goed en vindt dit soort dingen heel fijn om te doen.  

Het was vandaag een redelijk bewolkte en "frisse" dag. Hopelijk voelt het morgen weer wat  aangenamer en kan Aiden weer wat meer genieten van de watertijd. En anders doet de dubbele swimsuit morgen misschien zijn werk. Hij had vanavond moeite met tot rust komen en in slaap vallen, afwachten maar hoe hij morgen wakker wordt.