therapiedag 7

Ondanks een redelijk korte nacht was Aiden vanochtend een stuk meer ontspannen. Hij wilde weer wat rondstappen en was bij het ontbijt vrolijk en helder. Omdat het de laatste dagen niet zo heel warm was, leek het ons een goed idee om een lekkere wandeling te maken om Aiden een beetje af te leiden.  Maar nu brak het zonnetje wel flink door en dan is wandelen gewoon niet lekker. Jammer, je kunt merken dat Aiden de dagelijkse wandelingen door het park die we thuis maken, mist. Ook kunnen we niet fietsen met hem, of hem in zijn loopkar laten rondlopen. Allemaal dingen die hem een gevoel van vrijheid geven en waarvan je nu merkt dat hij dat mist. Vandaag geprobeerd hem met zijn spalken aan te laten lopen, maar die dingen zitten echt niet lekker meer, dus dat was geen succes. Dan maar veel rondjes wandelen in (het overdekte deel van) het  aquarium. En samen in de "onderwaterkijkboot" kijken naar de vissen die voorbij zwemmen. Hij moest wel een paar smalle trappetjes af worden getild, maar het was heerlijk koel in de boot en Aiden moest  lachen toen er een paar flink grote exemplaren langs zwommen en was geboeid door al die vissen om hem heen. Dat was de moeite dus wel waard!

Ik mocht vandaag mee de oefenruimte in tijdens de therapiesessie om te zien hoe ze werken aan Aiden's lichaamsbesef. Mooi om te zien hoe hij daarvan tot rust kwam en gericht en helder ging kijken.  Ook lieten ze me zien hoe ze hem laten meewerken met het aantrekken van het pak. Nu werkt hij thuis ook al mee met aan en uit kleden, maar hier ligt er dan toch een andere focus waardoor er dingen verbeteren. Thuis trekken we ook zijn broek of luierbroekje deels zittend aan en uit (over zijn benen zodat niet alles staand hoeft, maar alleen het punt van aan en uit over zijn billen.)  Maar hier laten ze hem zijn knie goed buigen en hoog optrekken. Dit gaat niet alleen makkelijker, maar maken ook de spieren in zijn bovenbeen en rond zijn knie sterker wat belangrijk is om stabieler te kunnen staan en lopen.  Dat zijn de handige dingen om te leren. Zou kun je het oefenen integreren in een dagelijkse handeling. Vanavond bij het uitkleden trok hij zijn knieën hoog op en stapte uit zijn broek. Meestal blijft hij dan hangen in zijn kleding omdat hij zijn been gewoon niet zo hoog kon optrekken.  

​

Tijdens de watersessie was Aiden ook meer ontspannen. Hij had nu een dubbele wetsuit aan gekregen en had het minder koud. Ook heeft Mirte zijn benen in het water "begrensd" door haar benen er om te klemmen. Op die manier kan hij zich meer focussen op wat hij met zijn armen doet. Had dat er voor gezorgd dat hij nu wel met twee handen de bal van Chabelita aan pakte of was het omdat ik vlak voor de sessie had verteld dat hij dat wel moest doen? Wie zal het zeggen? We zien in ieder geval dat er weer een hoop dingen gebeuren die nog een plekje moeten krijgen bij Aiden. Terwijl Ean tot ver na zonsondergang in en rond de zee hing met een groepje, heeft Aiden nog een tijdje heerlijk in het zand gespeeld en samen nog een korte duik in zee genomen. En tja, dan zit je toch weer bij Hemingway op het strand te eten, al had je je nog zo voorgenomen dat een keertje niet te doen..