weekend

Na een onstuimige nacht met Aiden, waarin hij om 02.30 wakker werd en heel lang onrustig was, ging het opstarten vanochtend iets minder vlot. Aiden bleef druk, heeft belachelijk veel last van zijn epilepsie, en hij was met geen mogelijkheid rustig te krijgen. Of hij nu in zijn rolstoel zat, op de grond of we samen met hem gingen lopen, hij bleef hard gillen en wilde het liefst constant worden opgetild. Ondanks de vele aanvallen toch maar besloten Willemstad in te trekken, omdat hij in en rondom het hotel ook zijn rust niet vind. 

Omdat we voor Aiden ook een inklapbare xl buggy hebben meegenomen, was het mogelijk om gewoon met het "kleine busje" naar de stad te gaan. Voor 6 euro wordt je met zijn vieren naar het centrum gebracht en voor de buggy wordt gewoon plaats gemaakt. De gemoedelijkheid van de mensen hier maakt ons verblijf alleen maar aangenamer. Kort stukje door de stad gewandeld omdat Aiden maar aanvallen bleef houden. Wel eerst nog lekker gegeten in de oude markt, waar heerlijk Antilliaans eten wordt bereid en iedereen bij elkaar aanschuift in een lange markthal. Daarna toch maar terug naar onze koele hotelkamer in een poging Aiden een uurtje te laten slapen.

Poging mislukt. Aiden blijft druk en gaat steeds staan in zijn bed (en valt direct weer om). Wat niet handig is als een flexibele bedtent je enige bescherming is. 1 keer viel de tent dan ook om, inclusief Aiden. Gelukkig viel hij op het bed dat we om deze reden tegen zijn bed hebben aangeschoven. Tja, hij houdt ons wel aan het werk, is zeker vergeten dat het voor ons ook vakantie is :) 

Eind van de middag voor het eerst naar het strand geweest om te zwemmen en dat was echt heerlijk. Zelfs Aiden mopperde even niet meer, hij wilde de zee bijna niet meer uit, probeerde steeds terug te komen in het diepe. Op het strand zagen we de ontspanning eindelijk weer in zijn lijf en hoofd terugkomen, hij genoot van de zee, is nog steeds dol op de wapperende palmbomen, op de wind en fluitende vogels. Omdat Aiden nu ontspannen was, maar besloten op het strand te blijven eten. Lekker met onze voeten in het zand de zon in de zee zien zakken...... Aiden vond het heerlijk. Na deze afsluiting was Aiden zo moe dat hij heel duidelijk aangaf dat hij wilde slapen: hij liep zelf aan mijn hand terug naar zijn bed en maakte een beweging alsof hij erop wilde klimmen. Helaas viel hij niet heel makkelijk in slaap, maar dat hij het aangaf was al heel mooi.

Ean baalde gisteren nog omdat er niet veel kinderen waren om mee te spelen, Vandaag gelukkig nieuwe aanwas en had hij ook op het strand een maatje gevonden om mee te snorkelen en onderwaterfoto's te nemen. Dus die begint zijn draai nu te vinden en vraagt ondertussen de oren van ons hoofd over Curaçao, voor zijn powerpointpresentatie/spreekbeurt over Curaçao.