Therapiedag 5

Jeetje, de eerste therapieweek is alweer achter de rug. Het gaat weer veel te snel. Maar wat was het weer een lekker dagje. Er blijft een behoorlijke wind staan en het is geregeld bewolkt, maar eigenlijk is dat wel lekker. Zo is het goed uit te houden buiten. Ean's Kidsclub begon om 08.30 uur. Ze zijn lekker naar het strand geweest hebben een speurtocht gedaan in het Sea Aquarium, haaien en schildpadden gevoerd en een houten dolfijn beschilderd. Die heeft zich dus prima vermaakt.

Ook Aiden had een goede dag. Aan het einde van de watersessie gisteren hadden Papito en Bonnie even spontaan van "kind gewisseld" en toen bleek er een duidelijke klik te zijn tussen Papito en Aiden en tussen Bonnie en de jongen die op het dok naast Aiden met Papito zwom. Dus stelde de hoofddolfijntrainster en hoofdtherapeute vandaag voor om te kijken hoe een switch tussen die twee zou uitpakken. Prima, wat ons betreft. Wij waren vorig jaar echt fan van Papito geworden, en vonden Bonnie soms wat te terughoudend en voorzichtig voor Aiden. Het was direct duidelijk te zien dat Papito meer de aandacht van Aiden opeiste dan Bonnie dat kon. Papito dringt zich wat meer op bij Aiden en dat pakt goed uit. Het grappige is dat Bonnie bij de "buurjongen" veel beter uit de verf kwam. Zij kwam veel dichter bij hem dan Papito voor elkaar kreeg. Zo blijkt de combinatie kind en dolfijn dus ook heel belangrijk. Het is net alsof die aparte beesten zelf hebben aangegeven met wie ze de klik hebben. En nu gaat Aiden de aankomende week dus weer met "zijn Papito" het water in. 

Aiden was vandaag weer helder. Hij heeft inmiddels weer aardig wat kleine aanvalletjes per dag, en dus ook weer geregeld valpartijen, maar hij laat zich niet van zijn stuk brengen. Hij begint zichtbaar plezier te krijgen in de therapie, maakt weer goed oogcontact en zoekt nu ook uit zichzelf contact met de dolfijn. Het kiezen tussen twee foto's ging vandaag ook duidelijk beter. Aiden moest aangeven wat hij voor activiteit met de dolfijn wilde doen, op 1 van de foto's stond de ring die Aiden moet weggooien (met hulp van de therapeute) en later zelf van de snuit van de dolfijn moet afhalen. Raymond en ik zagen al een duidelijke beweging richting de foto van de ring, maar dat kon de therapeute vanuit haar gezichtspunt niet goed zien. Omdat Aiden niet begrepen werd, sloeg hij daarna met veel kabaal fors op de foto van de ring. Zo, dat is duidelijk. 

's Middags nog even met zijn vieren met de shuttlebus naar de supermarkt geweest. Het meeslepen van Aiden's buggy is gelukkig geen probleem, er is veel mogelijk hier. Aiden genoot van zijn ritje in de bus. Wilde niet op schoot zitten, maar zat tevreden op zijn eigen zitplaats. Hij wordt wel groot opeens, begint behoorlijke "praatjes" te krijgen. Gooit de hele dag van alles op de grond, heeft ontdekt dat hij controle heeft over de televisie als hij er een snoertje uit trekt, Probeert de deurklink omlaag te doen om aan te geven dat hij naar buiten wil en gaat aan de wandel als de deur open staat. Als Aiden rondloopt, heb je dus letterlijk geen moment rust meer. Vanmiddag liep hij lekker heen en weer op de galerij en genoot van de (relatieve) vrijheid. 

Morgen is het tijd voor de Family Swim. Dan mag de rest van de family kennis maken met Aiden's dolfijn. Terwijl wij met z'n drieën het water in gaan, wordt Aiden opgevangen door de stagiaire die de hele periode bij de therapiesessies aanwezig is. Ook hiervan maakt het CDTC foto's die we aan het eind mee van de therapieperiode meekrijgen. We hebben er zin in!