Therapiedag 2

Het was een rommelige nacht waarin Aiden vaak en lang wakker was, en dat was vandaag te merken aan het mannetje. Hij was veel minder gefocust in het water, had veel zijn ogen dicht en pakte de vin steeds maar kort vast. Dit verbeterde wel duidelijk nadat ze op het dok met Aiden's sensorische integratie aan de gang waren geweest. Hij was daarna een stuk alerter. Sensorische Integratie heeft te maken met de verwerking van prikkels en met het bewust zijn van je eigen lijf. Het is best ingewikkelde materie, maar het komt er op neer dat Aiden harde prikkels nodig heeft om te weten waar zijn totale lijf is en in welke positie die zich bevindt. Hij is zich niet als vanzelf bewust van zijn lijf . Zo voelen (en "weten") wij bv. dat onze voeten op de grond staan als we zitten. Doordat Aiden dat niet registreert, ontstaat er onrust. Daar komt zijn enorme beweeglijkheid en onrust vandaan, hij zoekt constant bevestiging van wat zijn lijf is en waar dat op houdt. Dat pakken ze hier nu weer op, omdat die onrust Aiden ook belemmert in zijn ontwikkeling.  Aiden wordt hiervoor behandeld door het geven van "diepe druk" , waarbij er stevig op diverse plekken van zijn lichaam wordt gedrukt zodat Aiden kan voelen dat dat bij hem hoort.

Het contact met de dolfijn ziet er anders uit dan vorig jaar. Er lijkt minder fysiek contact te zijn tussen de dolfijn en Aiden. Nu moest er vorig jaar natuurlijk ook veel gewerkt worden aan Aiden's gezicht, dus kreeg hij constant de snuit van de dolfijn in zijn gezicht gedrukt. Daarnaast is Bonnnie ook wat rustiger en afwachtender dan zijn dolfijn van vorig jaar(Papito). Nu was het vandaag ook erg winderig en stond er veel stroming, wat het werken in het water bemoeilijkte. En natuurlijk zat Aiden ook al niet zo goed in zijn vel. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er tussen door niet voldoende gewerkt is. Aiden moest een flink stuk zelf mee lopen naar het dok, heeft twee keer een oefening gedaan waarbij hij zijn been gestrekt moet houden en Bonnie hem moest voortduwen tegen zijn voet en moest zelf (met hulp) uit het water op het dok klimmen.

Aiden bleek inderdaad erg moe te zijn na die slechte nacht. Vanmiddag heeft hij ruim twee uur geslapen. We moesten hem zelfs wakker maken voor de kennismakingsbijeenkomst van het CDTC. Dat is eigenlijk meer een borrel met de andere gezinnen die in deze periode therapie volgen, waarbij alle therapeuten ook met iedereen komen kennis maken. Het is leuk om iedereen zo te leren kennen. Helaas voelde Ean zich niet lekker en was Aiden alweer veel te moe, dus we moesten voortijdig afhaken. Al met al een wat minder dagje voor Aiden en wat rommelig voor ons. Hopelijk slaapt hij goed vannacht en heeft hij morgen een dag met weer meer plezier en concentratie in het water. Wordt vervolgd.....