Therapiedag 1

We hebben er bijna een jaar naar uitgekeken en vandaag was het dan eindelijk zover. Aiden mocht weer met de dolfijn het water in. Toen Aiden's laatste sessie vorig jaar vroegtijdig beëindigd moest worden omdat het echt niet meer ging, besloten we direct dat we meer wilden, en dat we hoopten dat Aiden dan beter in zijn vel zo zitten. Nou, die wens is vandaag uitgekomen. Wat heeft Aiden het al goed gedaan voor de eerste dag, en wat heeft hij zichtbaar genoten!  Hij was ontspannen, heeft gelachen en hard gewerkt.

Heike, zijn therapeute van vorig jaar die nu vanaf het dock meekijkt, zag ook direct dat Aiden zich enorm ontwikkeld heeft het afgelopen jaar. We hebben dit jaar de luxe van twee therapeuten die met Aiden werken. Marjelijne, die nu een half jaar bij het CDTC werkt en Heike, die al veel meer ervaring heeft. Ze zijn allebei enthousiast om met Aiden aan de slag te gaan. Tijdens het eerste half uur van de therapie, dat plaats vindt in een oefenruimte buiten ons blikveld, wordt Aiden omgekleed en worden er gerichte oefeningen gedaan. De aandacht gaat nu uit naar nog duidelijker keuzes maken, ook zonder gebruik van plaatjes en/of voorwerpen bv. door ja of nee te knikken, uitbreiden van focus, Aiden's besef van zijn eigen lichaam vergroten zodat hij daar meer controle over krijgt, en zo mogelijk uitlokken tot spraak. Verder bekijken we per dag of we deze doelstellingen moeten bijstellen of uitbreiden. Tussen de bedrijven door moet hij dan ook nog eens lopen naar de therapieruimte, meewerken met aan- en uitkleden terwijl de diverse lichaamsdelen door de therapeuten worden benoemd, en voorwerpen op of aanpakken. 

Tijdens het uur therapie met de dolfijn (in het water en op het dock), kunnen wij op redelijke afstand meekijken, en dat is echt genieten. Je verveelt je geen moment, er gebeurt zoveel in dat uurtje. Aiden pakte dit keer de dolfijn (Bonnie) direct goed vast bij haar rugvin en het was duidelijk dat hij het naar zijn zin had. Als hij het wel even genoeg vond, gooide hij zijn charme in de strijd en begon met Marjelijne te knuffelen. Tijdens het douchen en aankleden, waar we niet bij zijn, heeft Aiden heel goed meegewerkt. We kregen ook nog een hele bruikbare tip over hoe je het voor elkaar krijgt dat Aiden 1 been optrekt om bv. zijn broek aan of uit te trekken. In plaats van dat been omhoog proberen te krijgen, verplaatsen we nu het gewicht eerst naar het andere been door zijn heup rustig naar 1 kant te duwen. Vervolgens gaat het andere been bijna als vanzelf omhoog en voelt Aiden zich stabiel genoeg om dat been op te tillen. Zo eenvoudig, maar het scheelt een hoop gedoe. Kortom, een geslaagde eerste dag.

Ean had tijdens de therapie een kennismakingsbijeenkomst van de kidsclub voor broertjes en zusjes van de therapiekinderen, die kan niet wachten tot morgen. Bij de kidsclub leren ze van alles over het leven in de zee en natuurlijk dolfijnen d.m.v. speurtochten, spelletjes, knutselopdrachten, rondleidingen en shows. De laatste anderhalf uur brengen ze door op het strand; daar doen ze spelletjes of gaan ze snorkelen.

Aiden was na afloop van de therapie natuurlijk wel moe, maar bleef wel wakker en behoorlijk alert. Dus toch nog lekker gezwommen bij het zwembad. We waren met drie gezinnen bij het kleine zwembad, en dat werd behoorlijk gezellig. Het is heerlijk om eens niet raar aangekeken te worden als Aiden begint te schreeuwen of grommen of de hele tijd alleen dadadadadada zegt. Veel gezinnen in dit hotel komen voor de therapie en hebben een kind met een beperking, dus die zijn wel wat gewend.