The day before...

Morgen is het dan eindelijk zover, Aiden's therapie gaat beginnen. We hebben er allemaal enorm zin in. Van Aiden kan ik dat natuurlijk niet checken, maar door de glimlach die vandaag op zijn gezicht verscheen toen ik over het zwemmen met de dolfijnen begon, durf ik dat wel te beweren. De eerste dag is altijd wat drukker dan de andere. Er is een algemene informatiebijeenkomst, een ontmoeting met de andere kinderen van de Kidsclub, een intakegesprek en dan natuurlijk ook nog de therapie. Genoeg te doen dus morgen.

Dus hebben we het er vandaag maar weer van genomen met een lekker lui dagje, o.a. op het strand. Raymond's collega + gezin weer ontmoet en daar uitgebreid mee zitten kletsen. Ean kon het goed vinden met haar dochter dus had zijn kameraadje voor vandaag gevonden. Het was lekker warm maar bewolkt, en daardoor goed uit te houden bij het water. Aansluitend op het strand onze inmiddels favoriete drankjes besteld, de "Frozens"  Frozen Cappucino, Frozen Piña Colada en Frozen Tip Top (= limonade), ze zijn allemaal even lekker en heerlijk koel. Voor de lunch maar weer aangeschoven bij Hemingway's. Het blijft genieten, met je voeten in het zand lunchen met uitzicht op dat prachtige strand en tropische vogeltjes die af en aan vliegen om een nestje te bouwen in je parasol. Daarnaast lukt het niet om 's avonds ergens te gaan eten omdat de jongens dan al snel letterlijk omvallen van de slaap, dus dan eten we iets simpels in het appartement. 

's Middags nog even in het zwembad, weer een "therapiegezin" ontmoet, en daarna wilde Ean nog even "borrelen" voor het eten. Dus zat ie lekker met een door hem mooi samengestelde schaal met snacks lekker tv te kijken. Dan is het wel eens lastig dat je broertje zich begint te ontwikkelen: Aiden ging steeds voor de tv staan, want hij wilde ook wat zien, en graaide gretig in de schaal met chips. Als Ean dan boos begon te mopperen tegen Aiden dat hij wel genoeg had, begon Aiden boze geluiden te maken en probeerde vervolgens weer een hand chips te graaien. Grappig, ze maken eigenlijk nooit ruzie, dat is dus ook allemaal ontwikkeling......Ook heeft Aiden ontdekt dat hij aan de knoppen kan draaien om de ventilators aan/uit en harder/zachter te zetten. Met als gevolg dat hij dit ook steeds doet als hij er de kans voor krijgt. Hij houdt ons dus lekker bezig.