Koningsdag

Terwijl het feest in Nederland vandaag overal is losgebarsten, moeten we hier wachten tot 30 april voor de viering van Koningsdag. Wel werd er hier bij het strand, bij de nieuwe Boulevard van Mambo Beach, een klein feestje gehouden. Met een kleine kleedjesmarkt en diverse activiteiten werden de kinderen vermaakt. Ondanks de kleine omvang en de locatie, een vrij steriel recent gebouwde boulevard, was het wel sfeervol. Je zou verwachten dat het op deze locatie vooral voor toeristen zou zijn, maar er waren juist veel gezinnen te vinden. De 30ste wordt het in de binnenstad gevierd, of we daar heen gaan weten we nog niet. De kans is groot dat dat te veel wordt voor Aiden zo vlak na de therapiesessie. 

Verder vandaag weer naar het strand geweest. Normaal zijn we niet zo van die strandgangers, maar het strand is hier echt heerlijk. Echt zo'n droomstrand uit een reisboek met palmbomen, wit zand en gezellige strandtentjes. Verder is natuurlijk de temperatuur van het water heel aangenaam en kun je dicht bij het strand al snorkelend genieten van mooie tropische vissen. Ean heeft zichzelf vandaag overwonnen, hij vond snorkelen in zee altijd eng, maar is nu met zijn vader op pad gegaan en heeft genoten van het onderwaterleven. Hij kan niet wachten tot hij weer kan snorkelen. Met Aiden vandaag wat meer gezwommen in zee, hij begon enthousiast mee te trappelen en met zijn zijn handen te zwemmen. Wel vond hij de stroming spannend dit keer, hij klom helemaal in ons en klemde zijn armen om onze nek, dit wel allemaal met enthousiaste geluiden. Zo hebben we dat nog niet eerder bij hem gezien. Helaas geen foto's hiervan omdat we zelf veel te veel genieten van het samen in het water zijn.

Wat betreft de epilepsie hebben we het bij Aiden nog niet rustig gekregen, en dat is erg jammer. Hij valt nu weer een paar keer per dag door een aanval en begint daardoor onzeker te worden met lopen. Wel lijkt hij nu het kruipen te ontdekken, en dat is eigenlijk ook weer mooi. Je valt natuurlijk een stuk minder hard als je kruipt. Maar het grappige is ook dat kruipen een doel was dat we vorig jaar van de therapeute hier hadden meegekregen omdat Aiden nooit gekropen heeft en dat schijnt slecht te zijn voor je senso-motorische ontwikkeling, waar weer Aiden's motorische onrust vandaan kan komen. We hebben daar door Aiden's gezondheidsperikelen eigenlijk amper aan kunnen werken. En nu, vlak voor de tweede keer therapie, gaat Aiden uit zichzelf kruipen....