therapiedag 5

En toen was de eerste therapieweek al weer voorbij... Wat gaat het toch weer snel en wat is het weer intens. Aiden heeft vannacht helemaal niet geslapen en had zo'n 8 flinke aanvallen gedurende de nacht. 2 keer noodmedicatie gegeven, maar dat deed niks. Dat was dus een vervelende nacht voor hem. Vanaf vroeg in de ochtend bleven de aanvallen eindelijk weg, maar durfde Aiden niet meer in slaap te vallen. Toch was Aiden aan het onbijt best in goede doen. Daarna nog een paar keer een kort tukje gedaan.  

Nadat Aiden was opgehaald voor de therapie, hadden wij een afspraak met Babette (Aiden's oorspronkelijke therapeut en Logopediste) en Stephanie, de andere logopediste van het CDTC. We hadden een consult aangeboden gekregen en wilden graag nog een professionele blik op hoe nu verder met Aiden's spraakcomputer.  Het was een fijn en inspirerend gesprek. Buiten hun gedegen kennis brachten de dames een flinke dosis positieve energie met zich mee. Zij zien, net als wij, heel wat mogelijkheden voor Aiden's communicatie. De dingen die hij nu laat zien met het communicatieapparaat zijn al dermate complex dat er ruimte is voor een flinke uitbreiding van het aantal woorden, categorieën tot aan het formuleren van korte zinnetjes aan toe. Al meteen heel specifiek ingegaan om welke dingen Aiden dan zou moeten kunnen "zeggen' en hoe we het gebruik van die nieuwe woorden aan kunnen leren. Ook leesvoer daarover meegekregen, we krijgen de aanbevelingen nog mee op papier en gaan maandag "neuzen" in een i-pad waar het type basiswoordenschat op zit waar we mee zouden kunnen werken. Ook kunnen we beiden nog mailen met vragen als we er straks in Nederland mee aan de gang gaan. We zitten in ieder geval weer vol inspiratie.

Tijdens de therapiesessie was Aiden veel meer ontspannen dan gisteren. Misschien was hij gewoon te vermoeid om druk te doen, maar hij kon zich ook een stuk beter focussen en raakte de dolfijn meer aan. We hadden voor deze sessie met elkaar besproken om het maken van de keuzes voor Aiden in principe los te laten en hem gewoon wat activiteiten aan te bieden. Dit omdat Aiden normaal gesproken best adequaat kan kiezen, maar dat nu om welke reden dan ook niet ziet zitten. Er zou dan tijd en energie verloren gaan aan iets wat hij niet meer hoeft te leren. Dus wordt er nu weer hard gewerkt aan lichaamsbesef, maar ook aan zijn handgebruik. Op die manier zal zijn motoriek ook verbeterd worden, maar dan op een andere wijze.Verder gaat het stabieler zitten ook steeds een beetje vooruit. Buiten het steun nemen op zijn handen, leggen ze ook de nadruk op het goed steunen op zijn voeten terwijl hij op een laag krukje zit zodat hij wat minder hoeft "te werken" met zijn bovenlijf en zich meer kan concentreren op wat hij met zijn armen en handen moet doen. 

s Middags deed Astrid mee aan een Yoga-sessie, die onderdeel uitmaakte van het aanbod van workshops voor ouders van het  CDTC. Dat was heerlijk ontspannen, een mooie start van het weekend hier. Na een bezoek aan de bar, waar Ean zich heeft vermaakt met een steeds groter wordend groepje "brusjes", eten klaargemaakt in het hotel zodat Aiden een beetje op tijd naar bed kon. Helaas slaapt hij nog niet, terwijl hij doodmoe is.... Hopelijk wordt het alsnog een redelijke nacht.