Terugreis en thuiskomst

Omdat we pas om 15.00 uur zouden worden gehaald door de taxi, hadden we nog alle tijd om de koffers te pakken en nog wat te wandelen. Ean bedacht dat hij nog geen afscheid had genomen van de vissen van het Sea Aquarium, dus hebben we weer een bezoek aan het aquarium gebracht.  Nou is het Sea Aquarium niet zo groot, maar wel erg leuk omdat je er veel vissen ziet die je met snorkelen kunt tegen komen. Verder kun je een aantal dieren aaien, is er een zeeleeuwenshow, en zijn er natuurlijk dolfijnen! Aansluitend zijn we toch weer naar het CDTC gegaan om een cd te kopen met geluiden van de therapiedolfijnen. Aiden heeft nog even heel ontspannen zitten kijken naar één van de bassins waar de dolfijnen in zwemmen.  En omdat Ean de dag ervoor een CDTC-shirt had gekocht dat identiek is aan die van de CDTC stagiaires, wilde hij heel graag met Heike als haar stagiaire op de foto, met Saskia en Aiden. Ja, zo komen ze natuurlijk nooit van ons af. 

Na een laatste lunch op het strand bij Hemingway, was het dan echt tijd om de koffers te pakken en naar het vliegveld te gaan. Alleen, de geregelde transfertaxi kwam niet opdagen en de chauffeur was niet te bereiken. Dus er zat niets anders op dan een andere taxi te bellen en ruim een half uur later dan gepland aan te komen op het vliegveld. Dat bleek geen probleem: ons vliegtuig was te laat uit Amsterdam vertrokken omdat ze de deur van de hangar niet open kregen waar het toestel stond voor een routine-onderhoudsbeurt.  Eerst nog door de uitgebreide controle. Zelfs slippers moesten af en zonnebrillen af om door de scan te gaan. Uiteindelijk mochten we 45 minuten later dan gepland aan boord. Toen de nieuwe vertrektijd daar was, kregen we te horen dat er een probleem was met een drukmetertje, dat functioneerde niet. Zeker gemist bij de onderhoudsbeurt die ochtend? Uiteindelijk zijn we ruim anderhalve uur te laat vertrokken. Eerst voor een tussenstop naar Aruba, en daarna eindelijk richting Schiphol. Daar was het eerst weer een tijd wachten op Aiden's buggy bij de gate. Dat blijft ingewikkeld, vliegen met een "special needs " buggy.  De rolstoelen worden netjes bij de gate neergezet, maar achter Aiden's buggy moeten we altijd aan. Gelukkig werden we nu bijgestaan door de mensen van de "Assistentie", dus die hadden een tijdelijke rolstoel voor Aiden en hielpen ons door alle controlefases op Schiphol heen. Dat was erg prettig. Op schiphol werden we opgewacht door Jans en Wouter(zus en zwager Astrid), waar we nog geen 10 minuten mee hebben gesproken, omdat onze taxi al klaar stond. 

En nu zijn we dan thuis. Het is koud en grijs. We missen de warmte, de kleurige huizen en de mensen. Het is een flinke omschakeling hier. Ondanks dat dit een reisblog is, hebben we besloten nog even door te gaan, al zal dat waarschijnlijk niet dagelijks zijn. We willen jullie op de hoogte houden van de nawerking van de dolfijnondersteunde therapie,  concreet vertellen wat we er  in het dagelijks leven van merken. Vooral omdat Aiden nog steeds niet super in zijn vel zit en slecht drinkt, willen we aanvullingen kunnen maken zodra hij beter is. Daarnaast gaan we nu aan de gang met alles wat we hebben geleerd op het CDTC. We zijn van plan om Aiden's website(aidenvoordolfijntherapie.nl) up te date te brengen en uit te breiden met een weblog. Zo kunnen we straks weer iedereen op de hoogte houden van welke activiteiten we gaan ondernemen om het mogelijk te maken Aiden dolfijnondersteunde therapie te laten volgen. Tot die tijd kun je dit blog blijven volgen! Alvast hartstikke bedankt voor meelezen, meeleven en reageren!