Rustig aan

Vandaag een wel heel rustig dagje hier. Aiden was gelukkig weer helder en een stuk actiever dan gisteren, maar wel al lekker om 07.00 uur wakker. Raymond voelde zich helaas beroerd en snotterig, dus die heeft de ochtend in bed doorgebracht. Dan maar een lekker rustig ochtendje bij het hotel, en genoten van de rust en de natuur in de hoteltuin/binnenplaats. Tenminste, Aiden en ik. Ean had meer oog voor de laptop... Het hotel grenst aan de achterzijde aan een bebost, onbebouwd gebied. Daardoor hoor en zie je diverse prachtige vogelsoorten, die ook geregeld in de hoteltuin langskomen. Geen straf om daar even tijd door te moeten brengen. Aiden werd er ook rustig van en zat ontspannen om zich heen te kijken.

Gelukkig knapte Raymond 's middags op, dus konden we met zijn vieren richting strand. Natuurlijk eerst weer even een "Frozen" gedronken op het terras. Aiden gaf duidelijk te kennen dat hij uit zijn rolstoel wilde, vervolgens liep hij steeds richting het water, wilde worden opgetild en staarde glunderend naar het water. Hij wilde echt niet terug naar het terras. Vooruit, dan maar wat vroeger dan normaal de zee in. Meneertje was erg ongeduldig met omkleden en had amper zijn zwembroek aan en liep al aan onze armen te trekken om richting zee te lopen. Het kon hem niet snel genoeg, hij liep direct door richting het diepe water in (wat niet zo heel handig is als je nog geen kans hebt gehad om zwembandjes om te doen). Het is echt geweldig om te zien hoe hij geniet! Wilde hij gisteren nog veel in onze armen hangen, nu mochten we hem niet vasthouden en wilde zich zelfstandig voortbewegen in het water. En dat deed hij behoorlijk goed, hij wilde alleen net te vaak met zijn mond open onder water, dus we moesten geregeld zijn hoofd boven water houden. 

Eind van de middag weer gezellig geborreld op het strand bij zonsondergang met de familie van Willem en gegeten bij Hemingway met live muziek. Tja, zwaar leven hebben we hier........