Familiebezoek

Vandaag eerst rustig opgestart en een stukje gelopen op de Boulevard. Daarna naar het strand voor een koud drankje en daar mijn (achter) nichtje Cristel te ontmoeten, die ik heeeeel lang niet meer echt had gesproken. Zij woont nu op Curaçao met haar man Taïti  en dochtertje en ze kwamen naar ons toe .  Wat een leuk stel zijn jullie en wat een lief poppetje is Isaiah!  Het was erg gezellig en de tijd vloog voorbij, ik hoop ze snel weer te zien. 

Aiden bleef tijdens deze visite al steeds aangeven dat hij richting water wilde, dus zijn we weer vroeger dan gepland op het strand beland. De zon was nog flink heet, gelukkig schoof er af en toe een klein wolkje voorbij voor wat lichte schaduw. In het water liet Aiden zich van zijn beste kant zien. Moesten we gisteren nog constant zijn hoofd uit het water halen, nu hield hij zijn hoofd keurig rechtop en dreef (met bandjes om) en trappelde zelfstandig en had veel plezier met zelf rondjes draaien in het water. Helaas geen foto's hiervan, Raymond was op een grotere snorkelronde met Willem's vader. Aan de buitenrand van de "dolfijnenlagune" kwam hij veel mooiere en grotere stukken koraal tegen dan bij ons in de baai. Helaas zijn veel koraalriffen in de omgeving aangetast door een storm een paar jaar terug en waarschijnlijk ook door menselijk toedoen.  En koraal groeit zeer langzaam terug. 

Natuurlijk weer even geborreld met "Willems familie". Zo leuk dat zij er weer zijn: we gaan gewoon ons eigen gang, en als we elkaar op het strand tegen komen is het altijd gezellig.  Met etenstijd weer blijven plakken bij Hemingway. Er was een BBQ buffet met live Cubaanse muziek. Aiden genoot van het 's avonds buiten zijn; de lichtjes, de muziek, met zijn voeten in het zand en "dansend" in  mama's armen. Vooral als het ritme van de muziek wat sneller ging en ik danste met hem in mijn armen, begon hij te schaterlachen. Heerlijk!

Morgen begint dan de therapie, we zijn heel benieuwd wat Aiden nu weer allemaal gaat leren. Het therapietijdstip is wel lastig voor hem, hij moet van 13.00-15.00 uur. Tegen die tijd begint hij al aardig moe te worden en is hij misschien niet op zijn best tijdens de therapie. We proberen dit nog te veranderen, maar het is nog maar de vraag of dat lukt. Alles zit vol, dus dan moet er geruild worden met een ander therapiekind..Jammer genoeg kan Aiden ook niet met Bibi, zijn therapeute van vorig jaar, aan het werk. Zij zit op dit moment in Duitsland voor een cursus/opleiding, dus dat gaat niet lukken. In totaal dus geen ideaal uitgangspunt, maar we gaan het zien. Aiden is in ieder geval ontspannen, en zijn epilepsie is dit keer niet ontregeld door de reis ( op dit moment 1 à 2 milde aanvallen op een dag), dus dat zit wel mee.... Morgen volgt het eerste therapieverslag