Moederdag

Aiden had weer gespookt vannacht, dus mama was een beetje moe vanochtend, maar werd toen een blij kwebbelende Ean gewekt omdat het moederdag was... Hij had al vanuit Hoorn een moederdagkadootje mee dat hij op school had gemaakt, en hij had hier op de kidsclub nog wat gemaakt. Van thuis had hij een muisje van klei waarvan een kaarthouder is gemaakt, en op de kidsclub had hij een kokosnoot beschilderd (natuurlijk met een afbeelding van een dolfijn). Ik vond ze allebei prachtig. Natuurlijk stond ook mijn ontbijt klaar, had hij een kaartje gemaakt en kreeg ik de hele dag te horen hoe lief hij me vindt.

Vandaag zijn we met de auto richting het Westen gereden om nog wat meer van het eiland te zien. Ondanks dat de afstanden hier kort zijn, ben je best nog even onderweg. Zeker vandaag, op zondag, leek iedereen ergens naar toe te willen, dus het was behooorlijk druk op de weg. Omdat we graag eens een ander strand wilde zien dan die van Sea Aquarium Beach, hebben de tip opgevolgd om naar Cas Abou te gaan. En dat is inderdaad een prachtig strand. Wit zand, rieten parasols, het water heeft langs de kust een mooie diepturquoise kleur. Ean heeft heerlijk in het zand zitten spelen, die vermaakt zich altijd prima op het strand. Aiden doe je eigenlijk nooit een plezier met het strand. Maar nu wilde hij opeens een tweede keer de zee in, ook al vind hij de golven nog steeds wel spannend, en begon hij zowaar met zijn handen in het zand te spelen. Hij werd gewoon enthousiast, stond op en ging een stukje verder op zitten. In de brandende zon. Of hij dat deed voor het gevoel van vrijheid of omdat hij echt in de zon wilde zitten weten we niet, maar hij genoot er duidelijk van. Normaal gesproken stopt hij alleen zijn handen in het zand om ervan te (blijven) eten, waardoor we meestal het strand snel voor gezien houden, maar nu was hij het zand lekker met zijn handen aan het onderzoeken. 

​

Op de terugweg nog even gestopt bij één van de vele landhuizen(van eigenaars van plantages) hier, landhuis Dokterstuin. Wel vreemd om daar rond te lopen in een huis dat herinnert aan die vreselijke periode van slavernij. Tegenwoordig is er in de tuin een antilliaans restaurant gevestigd. Jammergenoeg hadden we al gegeten op het strand, want hier serveerden ze authentieke gerechten en op dat moment zat er alleen lokale bevolking. In ieder geval wel even een drankje genomen op het schaduwrijke terras en Ean heeft nog even in de aangrenzende speeltuin veel pret gehad met 2 Curaçaose jongetjes. 

's Avonds liet Aiden zich nog van zijn beste kant zien. Hij hield zijn mond gesloten voor de foto toen wij dat vroegen, en gaf zelf aan naar bed te willen door ons aan de hand vast te houden en ons mee te nemen richting zijn slaapkamer.