The day after

Nu de therapie is afgelopen, lijkt alles in het teken te staan van het afscheid nemen. Gistermiddag waren een aantal mensen van het CDTC, waaronder Bibi, even naar Hemingway gekomen voor een afscheidsdrankje. Willem, de oudste van het gezin waar we veel en vooral leuk contact mee hadden de afgelopen weken ging achter de bar en mocht de drankjes maken. Hij heeft ook therapie gevolgd en genoot "in zijn vrije tijd" van het rondlopen bij Hemingway en mee te doen als medewerker. Ze vonden het bij Hemingway prima, hielpen hem aan materiaal(notitieblokje, dienblad e.d.) en lieten hem dus uiteindelijk achter de bar helpen. Hij deed het prima, en had alleen maar tevreden klanten. Daarna zijn we nog even naar een andere strandtent geweest om afscheid te nemen van een ander therapiegezin waar we in deze periode contact mee hadden. Dat heeft niet zo lang geduurd, omdat Aiden al de hele middag heel hard aan het schreeuwen was en ter plekke een hele vervelende aanval kreeg. Dus maar zo snel mogelijk weg, wat gegeten en terug naar het hotel. Daar nog de video en foto's bekeken die de fotograaf van het CDTC heeft gemaakt en die we gisteren hebben gekregen. Hier volgen er vast een paar van Ean tijdens de Family Swim.

Vanochtend weer op tijd naar het strand om voor de laatste keer te zwemmen met de familie van Willem. Aiden en Willem hadden op hetzelfde tijdstip therapie, en Ean zat in de Kidsclub met Willem's zusjes. Ook zagen we elkaar dagelijks op het strand of bij Hemingway, waar Ean altijd met de meiden ging spelen en het tussen ons volwassenen ook goed klikte. We zullen de gezelligheid missen, maar wie weet zien we elkaar volgend jaar.

Aiden had vandaag nog wel zijn drukke momenten, maar was gelukkig een stuk meer ontspannen dan gisteren. Vooral als hij de kans kreeg lekker zittend op de grond te spelen was hij erg tevreden. Hij was een tijdje heel geconcentreerd bezig met een stekelballetje. Als je dat balletje weggooit of hard wegrolt gaat er een flikkerend lichtje aan. Dat boeide hem erg en elke keer als het lichtje uit ging, pakte hij het balletje op en rolde het opnieuw weg. Mooi om te zien dat hij daar interesse voor had en het 'systeem" door had. 

Eind van de middag zijn we nog even gaan wandelen, daar is het overdag echt te warm voor en hebben weer een leuk souvenir gekocht: een Curaçao-versie van Monopoly. En natuurlijk nog even op het terras gezeten bij Hemingway. Ean en Aiden nog op de foto gegaan met één van de medewerksters, Kristen, die altijd erg lief voor ze was en altijd met koekjes en snoepjes voor ze kwam.