3e therapiedag wo 01-05

Vandaag een vermoeide start voor Astrid en Aiden, omdat Aiden nogal aan het spoken was vannacht. Hij was erg onrustig, was wakker van 01.00 tot 4.30 en vanaf 06.00 was het helemaal gedaan met de rust. Dus hebben we het in de ochtend maar even rustig gehouden met een kort bezoek aan het Aquarium en lunchen bij restaurant Hemingway op het strand. In de loop van de ochtend heeft Aiden, na een aanval,  gelukkig nog even geslapen. Zo kon hij er 's middags weer tegen aan met de therapie.

Ondanks dat je kon merken dat Aiden moe was, heeft hij weer heel veel goede dingen laten zien. Bij de therapie in de kleedkamer (waar we nooit bij zijn), krijgt hij nu een verzwaringsvestje aan. Ook hebben ze hem heen en weer geschommeld in een handdoek. Van beiden wordt hij rustig, waardoor hij zich beter kan concentreren.  Ook in het water ging het weer goed. Het viel zowel ons als de therapeuten op dat Aiden veel meer en langer naar mensen en andere dingen om zich heen kijkt. Ook lijkt hij Papito steeds meer in de gaten te hebben. Hij probeert Papito nu zelf vast te houden, heeft een aantal keren een hand op zijn snuit gelegd, duwde de bal weg, en vandaag gaf hij Papito een kusje terug!

Zoals je leest, is de therapie heel intensief. Ze werken bij Aiden nu vooral veel aan  "lichaamsbesef" door gewicht op zijn lichaam aan te brengen, te bewegen en veel 'diepe druk" te geven d.m.v. een stevig soort massage. Dit moet zijn lichamelijke onrust verminderen, zodat hij zich beter kan concentreren. Dan is er ruimte om verder te werken aan communicatie en spel.

Verder was de dag weer zo voorbij. Ean had van 13.30 tot 17.30  Kidsclub en heeft het daar enorm naar zijn zin gehad, Hij krijgt een heel divers programma aangeboden varierend van knutselen tot snorkelen, van dieren voeren en aaien in het aquarium tot leren hoe je een dolfijn traint. Aan het einde van de middag was er nog een kennismakingsborrel (georganiseerd door het CDTC) met de andere gezinnen die in deze periode therapie volgen. Ook stelden alle therapeuten, trainers en stagiaires maar ook fotografen en administratie zich kort voor. Je komt elkaar dagelijks tegen en deze kennismaking geeft een familiair gevoel. Daarna liet het team ons alleen om verder kennis te maken met elkaar. Het was gezellig, het contact maken met de andere gezinnen gaat eigenlijk vanzelf. Hierdoor wel wat later gegeten dan gebruikelijk, en Aiden was dan ook helemaal gevloerd na al zijn inspanning.