Update Aiden 23 juni

23 juni 2013 - Hoorn, Nederland

Wegdromend tijdens knuffelAiden aan het werk met de ringEven contact zoeken met HeikeEan zegt Papito gedagEan met Papito

Daar zijn we weer. Het is duidelijk dat nu de dagelijkse drukte ons weer in zijn greep heeft, het een stuk lastiger is om een blog bij te houden.  Daarnaast is het  alledaagse leven natuurlijk minder spectaculair dan alle dolfijnverhalen. Om de sfeer er een beetje in te houden, plaatsen we vandaag nog een paar foto's die het CDTC van Aiden en Ean heeft gemaakt. 

Met Aiden gaat het nog steeds goed.  Hij is ontzettend bewerkelijk, want hij wil nog steeds niet in zijn buggy of stoel, maar de hele dag rondlopen houdt hij ook niet vol. Hij is lekker eigenwijs geworden. Haalt eten waar hij geen zin in heeft uit zijn mond en laat het op de grond vallen terwijl hij ons aankijkt, gaat in je armen hangen als een zoutzak als hij niet in zijn stoel of buggy wil.  Best zwaar de hele dag, maar als dat de prijs is die we moeten betalen voor ontwikkeling.... , dan doen we dat met liefde!  Zijn epilepsie is nog steeds relatief rustig. Deze week iets rommeliger, maar nog steeds dagen met géén of één aanval. En dat scheelt een hoop energie voor ons mannetje.

Gelukkig is de onrust wel wat aan het afnemen, al schreeuwt hij nog wel veel en wil hij dus niet lang blijven zitten. Daarentegen is hij als hij los kan lopen een heel tevreden mannetje dat op onderzoek uit gaat. Hij bekijkt de wereld echt veel meer, wil spelende kinderen imiteren, en kan dan opeens heel goed luisteren. Hij is duidelijk meer geïnteresseerd in spel, al is dat vaak wel kort, en kijkt vooral heel geïnteresseerd naar wat zijn broer allemaal doet.  Hij is heel actief en leergierig geworden. Maar hij wil wel zelf bepalen wat hij wil ontdekken, dus meewerken aan een spelletje/activiteit waar wij mee aankomen is er bijna niet bij. Zolang hij lekker rond mag (en kan) stappen, zie je zijn ontwikkelingssprong het duidelijkst. Zo pakt hij opeens een speeltje op van de grond, stapt keurig met 1 been de eerste tree van de trap op terwijl hij 1 hand aan de leuning heeft (waarna hij dan niet weet hoe het verder moet dus wel een tikkeltje gevaarlijk, maar het begin is er).  Hij heeft nu ook steeds vaker een doel waar hij naar toe loopt, en kijkt ook heel gericht, en gebruikt nu ook oogcontact om te communiceren.

Recente foto's volgen....