Therapiedag 2

Omdat Aiden 's avonds erg moeilijk in slaap valt, gisteren was dat tegen 23.30 uur, zijn de nachten nog te kort. Wel slaapt hij nu redelijk door, vanochtend moesten we hem zelfs wakker maken voor zijn (vroege) therapiesessie. Aiden reageert goed op Bibi en Chabelita. Als Bibi hem (samen met Frauke) komt halen, maakt hij direct contact met haar. Aiden had niet zoveel zin om te werken met foto's om keuzes te maken, uit 2 voorwerpen kiezen ging een stuk beter. Hij was vandaag weer erg gefocust op zijn mond, waarschijnlijk heeft hij last van de doorkomende tanden. Helaas houdt dat Aiden dan zo bezig, dat je hem er ook niet vanaf krijgt en dat er dan veel minder oefening mogelijk is.  

Aiden was vandaag al een stuk minder aan het graaien naar Bibi's gezicht, maar was nu wel veel meer en met kracht aan het duwen tegen de dolfijn. Het is een beetje onduidelijk waarom. Door zijn onrust is er vandaag weer veel gedaan aan Sensorische Integratie. Zo werd Aiden in een gymmat gewikkeld met zijn armen in de mat om hem tot rust te laten komen. Het ziet er wel apart uit, je kind in zo'n mat gewikkeld met de therapeute daar bovenop. Natuurlijk wil Aiden aanvankelijk helemaal niet zo beperkt worden in zijn bewegingsdrang, maar al snel zie je dat zijn lijf ontspant. Terwijl hij zo lag, hebben ze met verschillende materialen in het mondgebied gewerkt. Dit om de prikkelverwerking van de mond te verbeteren, wat hopelijk ook meer rust geeft. 

In het water deed Aiden het goed. Hij raakt Chabelita geregeld aan, geniet van alles met snelheid en ziet er ontspannen uit. Na de therapietijd hebben we een heel alerte Aiden, die duidelijk aangeeft wat hij wil en veel gevarieerde geluiden produceert. Soms is het net of hij met ons "babbelt" en antwoord op ons verhaal/vraag. 

's Middags lekker bij en in het zwembad vertoeft, wat gegeten op het strand bij Chill, waar Raymond nog even kon relaxen in een hangmat en aan het eind van de middag was er welkomstborrel van het CDTC. Hier komen de therapeuten en dolfijntrainers een praatje maken en kun je de overige therapiegezinnen ontmoeten. Nu hadden we al verschillende gezinnen ontmoet op het vliegveld op Curaçao omdat we daar met zijn allen een behoorlijke tijd hadden staan wachten op elkaar voordat ons vervoer naar onze accomodatie kon vertrekken. Een aantal verblijven in hetzelfde hotel, sommige in een ander, maar we komen elkaar geregeld tegen bij het therapiecentrum, het strand, de restaurants e.d. Kortom, het is een gezellige boel hier.