therapiedag 2

20 februari 2019 - Willemstad, Curaçao

Na de eerste therapiesessie van gisteren, leek Aiden zich makkelijker te kunnen ontspannen, alsof hij vóór die tijd toch spanning had opgebouwd. Hij had weer de rust om een tijdje op de grond te zitten spelen en was veel meer gericht op de omgeving dan de afgelopen dagen. In het speelhoekje van het hotel was Aiden erg duidelijk in zijn keuze voor een speeltje. Toen we weg moesten, hebben we hem zelf zijn speeltje laten opruimen. Natuurlijk met de nodige hulp van ons, maar hij bukte zelf om het speeltje op te pakken, ik hield zijn armen vast en begeleidde hem naar de speelgoedkist en Aiden tilde netjes het speeltje in de kist en liet hem uiteindelijk los. Daarna een grote glimlach op zijn gezicht, hij vond zelf ook dat hij dat goed had gedaan. Verder in de ochtend weinig met hem gedaan, hem zo veel mogelijk vrij laten spelen en rust nemen zodat hij zo uitgerust mogelijk aan de 2e sessie kon beginnen. 

Eindelijk weer eens zittend spelen.met een speeltje...welke hij resoluut uitkoos

Vanaf het moment dat we hem in het water zagen liggen met de nieuwe therapeute, was duidelijk dat Aiden weinig zin had in het maken van keuzes. Hij leek de boel ook weer een beetje uit te proberen, keek weg als hem werd gevraagd een keuze te maken, steeds met zijn hand in zijn mond, veel geluiden maken en hij leek de dolfijn niet echt aan te willen raken, hield zijn armen een beetje verkrampt bij zijn lichaam. Dus wij weer speculeren wat er aan de hand was. Vind hij het lastig opeens met een andere dolfijn en een andere therapeute te werken? Probeert hij de boel uit? Of had hij gewoon niet zo'n goede dag?  In ieder geval gaan ze morgen proberen de keuzes voor Aiden interessanter te maken. Misschien kiezen uit meer dan 2 mogelijkheden, of tussen een activiteit waarvan we denken dat hij dat heel saai vindt en iets met meer actie. Anders misschien een voorwerp laten oppakken waarmee hij wil werken (i.p.v. het aanwijzen van een foto). We zijn het met elkaar eens: Aiden snapt duidelijk veel meer dan hij op dit moment kan uiten. Wij moeten proberen hem iets aan te bieden wat aansluit bij zijn begrip,  wat hij fysiek/motorisch aankan, wat hem een beetje uitdaagt en het moet hem wel interesseren. Genoeg te doen. Naast de therapeute die mee het water in gaat (Mirte), zit er nu een 2e therapeut( Patrick) op het dok waar normaal gesproken de stagiaire zit.  Twee voor de prijs van één dus. 

Kernwoord "wegkijken"Het team voor vandaagDie verdomde keuzes

Aan het einde van de middag hadden we de "'CDTC -borrel" waar de meeste therapeuten en gezinnen naar toe gaan om wat uitgebreider kennis te maken. Daar hebben we nog wat meer kunnen praten met Mirte en Patrick en konden ze meteen zien hoe goed Aiden contact kán maken. Ook nog een tijdje met Babette gesproken, ook al is ze dan niet meer Aiden's therapeute, de betrokkenheid blijft. Sowieso wordt er veel onderling besproken en gebruik gemaakt van de specifieke kennis van andere therapeuten. En direct een afspraak met Babette gemaakt voor een logopedisch consult om samen te kijken naar hoe we de volgende stap zetten met de communicatie. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Ellen van Horssen:
    20 februari 2019
    Hoi allemaal, wat heerlijk voor jullie en Aiden om weer terug te zijn op dat heerlijke eiland. Ik hoop dat Aiden weer veel baat heeft bij de therapie en dat jullie ook kunnen ontspannen veel plezier.
    Groetjes Ellen
  2. Nicole:
    20 februari 2019
    Geniet ervan met z'n allen. Mooi om te zien dat Aiden iedere dag ietsje relaxter wordt en geniet. Dikke knuffels XX
  3. Belinda Vogels-V.D Ven:
    22 februari 2019
    Fijn om te lezen hoe het met Aiden gaat, het is mooi geschreven. Dikke knuffel